Μια διάσωση ενός μικρού ποντικού από Ταΐστρα κότας

Το παρακάτω μου το είπε ένας φυσιολάτρης πριν χρόνια. Τότε δεν το είχα καταλάβει. Τώρα το καταλαβαίνω απόλυτα πια.

Όταν ο άνθρωπος βοηθάει τα άγρια ζώα άσχετα πόσο όμορφα, άσχημα, αηδιαστικά είναι και προσπαθεί στην διατήρηση της βιοποικιλότητας, τότε είναι αυτό που τον κάνει πραγματικό άνθρωπο.

Για μια άλλη μέρα μου έπεσαν στις ταΐστρες από τις κότες ένα μικρό ποντικάκι, και ενώ τις άλλες φορές δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι διότι έσκαβαν μέσα στην τροφή και βγαίναν από κάτω, αυτή την φορά είδα ότι πηδούσε και προσπαθούσε να βγει από πάνω. 

Και επειδή δεν έφτανε όμως έβαλα το χέρι μου και το έπιασα και το έβγαλα έξω. Όταν το έπιασα η καρδιά του πήγαινε τόσο γρήγορα που νόμιζα ότι θα μου έμενε στα χέρια. Έτσι το έβαλα όσο πιο γρήγορα μπορούσα κάτω στο χώμα και το άφησα να φύγει. Όλη αυτή την διαδικασία την τράβηξα βίντεο και μερικές φωτογραφίες.