Γνωρίζουμε πολύ καλά την διαχείριση που ζητάνε οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι για τον λύκο.

Γνωρίζοντας εδώ και ημέρες το δημοψήφισμα που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο άνετα κάποιος μπορεί να καταλάβει που το πάνε οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι (που πάρα πολλοί από αυτούς είναι και κυνηγοί).

Χωρίς να έχει γίνει καταμέτρηση του πληθυσμού των λύκων, βγάλανε συμπέρασμα ότι οι λύκοι υπερ πολλαπλασιάστηκαν σε όλη την Ελληνική Επικράτεια. Ναι σε μερικές περιοχές φαίνεται ξεκάθαρα να έχουν αυξηθεί αλλά σε άλλες περιοχές της Ελλάδας που υπήρχαν φαίνονται απόντες, το οποίο οδηγεί σε ένα συμπέρασμα ότι έχουν μειωθεί σε αυτές τις περιοχές ή έχουν μετακινηθεί σε άλλες περιοχές.

Πως ζητάνε η Πανελλήνια Ένωση Κτηνοτρόφων (ΠΕΚ) και η Συνομοσπονδία Κυνηγών Ελλάδος να γίνει διαχείριση των λύκων χωρίς να γνωρίζει καν η πολιτεία αλλά ούτε και η δασική υπηρεσία των αριθμό των λύκων?

Και ποια διαχείριση είναι αυτή που εννοούν? Αυτή που προτείνει εδώ και χρόνια ο πρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου Ιωαννίνων, το ότι είναι άδικο να ευχαριστιούνται μερικά ζώα μόνο οι λαθροθήρες (εννοώντας το ζαρκάδι και τον λύκο)?

Διαβάζοντας σήμερα το άρθρο στο greenagenda.gr για το ψήφισμα (που κανονικά θα έπρεπε να θεωρηθεί παράνομο και θα έπρεπε να το καταγγέλλουμε όλοι μας), το ότι γράφτηκε ότι δεν είναι συμμαχία ενάντια στον λύκο αλλά και ότι είναι η αγωνία του κτηνοτρόφου για το βιός του, είναι η αγωνία του κυνηγού για τον πιστό του σύντροφο, είναι η αγωνία του ανθρώπου της υπαίθρου για το τι θα μπορούσε να συμβεί αύριο στον ίδιο ή στο παιδί του, μου δημιουργεί τον προβληματισμό αλλά και εκνευρισμό. 

Αφού δεν είναι συμμαχία ενάντια στον λύκο, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα ξεκινήσει η εξόντωση του λύκου νόμιμα στην Ελλάδα?

Ειδικά όταν βλέπω και εγώ και όλοι όσοι ενδιαφερόμαστε για το περιβάλλον να εξοντώνουν μη θηρεύσιμα είδη ή ολόκληρα χωριά να λαθροθηρούν και να μην τους σταματάει κανένας ή να παρανομούν ακόμα και πρόεδροι κυνηγετικών συλλόγων.

Ε ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι άμα πει η Δασική υπηρεσία ότι πρέπει να σκοτωθούν 5 λύκοι (αυτό εννοούν διαχείριση οι κυνηγοί) στον Χ Νομό, δεν θα τους εξοντώσουν όλους? 

Ωστόσο για τους κυνηγετικούς σκύλους, οι κυνηγοί σαν εργαλεία τα λαμβάνουν (αφού πιο πολύ στεναχωριούνται που χαλάσανε 1000 με 5000 ευρώ για το κάθε κυνηγόσκυλο, παρά το ότι χάσανε τον πιστό τους σύντροφο). Ωστόσο κακοποίηση σκύλου θα έπρεπε να είναι ότι ενώ οι κυνηγοί γνωρίζουν ότι σε συγκεκριμένες περιοχές έχουν υπάρξει πάρα πολλούς θανάτους κυνηγετικών σκύλων, εξακολουθούν να συνεχίζουν να πηγαίνουν με τους σκύλους τους, οδηγώντας τους σε τρομερό στρες ή και θάνατο επί γνώση των κυνηγών.

Από την άλλη οι κτηνοτρόφοι πρέπει επιτέλους να λάβουν σωστά μέτρα προστασίας των κοπαδιών τους πριν καν αρχίσουνε να ζητάνε διαχείριση λύκου ή άλλων ειδών. ΔΕΝ γίνεται να έχουν ελεύθερα τα κοπάδια στα βουνά, ή να μην έχουν στάνη που να κλείνει το βράδυ και να ζητάνε και τα ρέστα!

Το άρθρο όμως έχει κάποιες σωστές ερωτήσεις:

Κάποιοι μιλούν για υβριδισμό. Δεν ξέρουμε αν αληθεύει, μα απαιτούμε να μας πουν την αλήθεια υπεύθυνοι επιστήμονες.
Κάποιοι μιλούν για υπερπληθυσμό. Δεν ξέρουμε αν αληθεύει, μα απαιτούμε να μας πουν την αλήθεια υπεύθυνοι επιστήμονες.

Αλλά και πάλι αυτά πρέπει να απαντηθούν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και τους βιολόγους-ερευνητές μετά από έρευνα στο πεδίο και σαφώς να μείνουν εκτός οι ψευδο-επιστήμονες των κυνηγετικών συλλόγων και συνομοσπονδιών τους.

Για να κλείσω όλοι γνωρίζουμε τι εννοούν "Διαχείριση του Λύκου", 2 πράγματα σημαίνει:
​

• Ένταξη στα θηρεύσιμα είδη
• Να επιτρέπεται να τους σκοτώνουν οι κτηνοτρόφοι και οι κυνηγοί "δήθεν" σαν αυτοάμυνα.

Ωστόσο εάν δημιουργούν πρόβλημα οι λύκοι (πραγματικό πρόβλημα) θα πρέπει να υπάρχει διαχείριση χωρίς όμως να τους σκοτώνουν!