Είναι οι κυνηγοί οικολόγοι; Σαφώς και ΟΧΙ.

Πολλές φορές κάποιος μπορεί να έχει ακούσει την πιο ηλίθια φράση που υπάρχει σήμερα, το ότι οι κυνηγοί είναι οικολόγοι. Αυτό δεν ισχύει για πολλούς λόγους και δεν πρόκειται να ισχύσει ποτέ.

Πρώτον και βασικότερο απ' όλα η οικολογία είναι επιστήμη. Ποιος είναι ο ορισμός της λέξης οικολογίας;

1. οικολογία θηλυκό
2. 1. (επιστήμες, βιολογία) η μελέτη του μεγέθους και της διάδοσης των πληθυσμών των ζώντων οργανισμών
3. 2. η βιοπροστασία, η κινηματική βιοδιατήρηση - βιοδιάσωση - βιοπροστασία
   • 
     - η ενασχόληση με το περιβάλλον ως παράμετρος της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής  και η προσπάθεια διατήρησής του
4. Πηγή: Βικιλεξικό

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η οικολογία είναι επιστήμη και κάποιος πρέπει να την διδαχτεί. Η πλειοψηφία των κυνηγών είναι σε μεγάλη ηλικία (μεσήλικες και γέροι) όπου η οικολογία δεν διδάσκονταν στα σχολεία όταν πήγαιναν αυτοί. Επίσης οι περισσότεροι ηλικιωμένοι κυνηγοί (ειδικά στα χωριά) δεν τελείωσαν ούτε την βασική εκπαίδευση αλλά μερικοί καν ούτε το δημοτικό.

Συμπέρασμα 1: Η πλειοψηφία των κυνηγών δεν έχει την απαραίτητη εκπαίδευση πάνω στην οικολογία.

Έπειτα στην οικολογία βασικός ρόλος πριν γίνει οποιαδήποτε "διαχείριση" όπως την ορίζουν και αγαπούν αυτή την λέξη οι κυνηγοί, χωρίς καν να την καταλαβαίνουν, είναι η μελέτη του κάθε είδους που κυνηγάνε ως προς τον πληθυσμό, τις μετακινήσεις του είδους και ποιες είναι οι επιπτώσεις στην τοπική πανίδα από την μείωση ή την αύξηση του πληθυσμού.

Αυτά είναι τα βασικά που πρέπει να γίνονται σε συχνή βάση (π.χ. ετήσια ή ανά 3 χρόνια). Έπειτα πολύ σημαντικό είναι η καταγραφή συμπεριφοράς του ζώου και οι αλλαγές σε κάποιες βασικές ρυθμίσεις βιολογίας όπως π.χ. αλλαγή στην διατροφή ή στην αναπαραγωγή σε περιοχές που ασκείται η δραστηριότητα - χόμπι του κυνηγιού.

Όλα αυτές οι μελέτες πρέπει να γίνονται ανά εκάστοτε περιοχή (π.χ. Δήμου ή και ανά κυνηγετική περιοχή μέσα στον εκάστοτε Δήμο). 

Και αυτό είναι σημαντικό διότι μελέτες έχουν αποδείξει πως όταν υπάρχει έντονη δραστηριότητα κυνηγιού σε κάποιες περιοχές τα ζώα αυτά προσαρμόζονται βιολογικά ώστε να τρώνε όσο μπορούν και να αναπαράγονται όσο πιο συχνά γίνεται, ενώ ταυτόχρονα τα επίπεδα στρες είναι πάντα υψηλά.

Στην Ελλάδα το νόμιμο κυνήγι διαρκεί από Αύγουστο μέχρι Φεβρουάριο, το οποίο ανάλογα με το είδος που επιτρέπεται να κυνηγήσουν αλλάζει, και κάποια είδη επιτρέπονται σχεδόν 6 μήνες ενώ σε άλλα είδη επιτρέπεται 3-4 μήνες. Ενώ τους μήνες Μάρτιο έως και Αύγουστο μέχρι να ανοίξει το νόμιμο κυνήγι επικρατεί σε μεγάλο βαθμό η λαθροθηρία πανελλαδικά. Και αυτό δεν δίνει την ευκαιρία στα ζώα να ηρεμήσουν από το στρες αλλά ούτε να προσαρμοστούν ανάλογα π.χ. σε αναπαραγωγή.

Και αυτό το έχουμε διαπιστώσει και μέσω καταγραφής ότι τα ζώα λειτουργούν διαφορετικά σε κυνηγετικές περιοχές απ' ότι σε μη κυνηγετικές. 

Συμπέρασμα 2: Δεν γίνονται τέτοιες τοπικές μελέτες και ούτε η πλειοψηφία των κυνηγών γνωρίζει και ενημερώνεται για αυτές τις μελέτες.

Συμπέρασμα 3: Λόγω της έντονης δραστηριότητας του κυνηγιού στην Ελλάδα, κάποια ζώα όπως π.χ. η αλεπού, ο αγριόχοιρος, κλπ είναι μόνιμα σε λειτουργία θηρευτή (predator mode) όπου λειτουργούν διαφορετικά όταν υπάρχει θηρευτής κοντά τους.

Στην οικολογία βασικός στόχος είναι η διατήρηση της άγριας ζωής και των βιοτόπων τους και εδώ έρχονται να εμπλακούν διάφοροι όροι όπως Conservation και Διαχείριση.

Όταν έχουμε μελέτες, τότε εμπλεκόμαστε αν ο πληθυσμός των ειδών είναι σταθερός, αν αυξάνονται ή αν μειώνονται και τι φταίει για αυτό (π.χ. κυνήγι, ξενικά είδη, υλοτομία, κλπ).

Για παράδειγμα η μείωση των τρυγονιών που εντοπίζεται στην Ευρώπη κύριοι παράγοντες φαίνεται να είναι οι εξής:

• Κυνήγι (νόμιμο και παράνομο)
• Δίχτυα παγίδευσης στην Αφρική
• Φυτοφάρμακα και Ζιζανιοκτόνα.

Η συντριπτική πλειονότητα των πληθυσμών των Τρυγονιών πραγματοποιούν μεγάλες αποδημίες και μεταναστεύσεις και η Ελλάδα αποτελεί πέρασμα. Ενώ υπάρχουν μελέτες και προτάσεις για διατήρηση του είδους (conservation status) όπως ο περιορισμός και απαγόρευση της θήρας για αυτό το είδος στην Ευρώπη οι κυνηγετικές οργανώσεις διαμαρτύρονται και απαιτούν να συνεχίζουν να κυνηγούν τρυγόνια.

Αυτό είναι σίγουρο πως θα φέρει το είδος σε κατάσταση εξαφάνισης από την Ελλάδα ή και την Ευρώπη.

Ενώ αν μιλήσουμε για ποιο κοινό είδος όπως π.χ. ο αγριόχοιρος, φαίνεται ότι υπάρχει ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Και γράφουμε φαίνεται διότι δεν υπάρχουν μελέτες για τον πληθυσμό του αγριόχοιρου αλλά ούτε και για την εξάπλωση του και απλώς ότι γνωρίζουμε είναι από καταγραφές πολιτών και κυνηγών που είτε είδαν πολλούς αγριόχοιρους με μικρά (π.χ. 12 αγριόχοιροι με μόνο 2 ενήλικα και τα υπόλοιπα 10 μικρά) αλλά και φωτογραφίες και βίντεο που αποτελούν ένα είδος απόδειξης το ότι αναφέρεται είναι αληθινό και όχι κυνηγετικές ιστορίες καφενείου.

Βεβαίως αυτή ο αυξητικός ρυθμός των αγριόχοιρων δεν είναι σε όλη την Επικράτεια ίδιος. Σε μερικές περιοχές μένει σταθερός με άλλες χρονιές και σε άλλες περιοχές είναι πολύ υψηλός δημιουργώντας προβλήματα στις καλλιέργειες πολιτών. 

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καταγραφές και μελέτες για τον πληθυσμό του αγριόχοιρου και την εξάπλωση του. Εφ' όσον μέσα από τις μελέτες αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα Conservation Status, αλλά δημιουργεί σημαντικά προβλήματα σε μια τοπική κοινωνία (καλλιέργειες, βιοπορισμό, καταστροφή περιουσιών, κλπ) η Δασική Υπηρεσία μπορεί να θέσει ζήτημα "Διαχείρισης".

Η "Διαχείριση" δεν αποτελεί μόνο το κυνήγι του είδους, αλλά λύσεις απομάκρυνσης εφ' όσον είναι δυνατόν με εναλλακτικές λύσεις (π.χ. παγίδες). Για κανέναν λόγο η "Διαχείριση" ενός είδους δεν ορίζεται από τους κυνηγούς και τους κυνηγετικούς συλλόγους όπως θέλουν να περάσουν με τα μηνύματα τους. 

Συμπέρασμα 4: Οι κυνηγοί δεν δέχονται το conservation status ενός είδους και ούτε δέχονται καμία πρόταση μείωσης ή απαγόρευσης ενός είδους για την δραστηριότητα του κυνηγιού.

Συμπέρασμα 5: Οι κυνηγοί θέλουν από μόνοι τους να ελέγχουν την "Διαχείριση" κάποιων ειδών, ενώ αυτό αποτελεί μόνο απόφαση του κράτους και της Δασικής Υπηρεσίας έπειτα από μελέτες και όχι λόγια.

Η οικολογία είναι η προστασία, η διατήρηση και η διάσωση των ειδών και των βιοτόπων τους. Το κυνήγι προσφέρει όχληση σε πουλιά και άλλα ζώα, μολυβδίαση και ρύπανση σε βιότοπους.

Οι κυνηγοί δεν είναι οικολόγοι σε καμία περίπτωση διότι είναι αντίθετο με την έννοια και τους ορισμούς της οικολογίας. Και μια τέτοια φράση: "Κυνηγός οικολόγος" μόνο γέλωτα φέρνει σε όλους τους υπόλοιπους πέρα των κυνηγών.