Η αλεπού!

Η αλεπού (Vulpes) είναι ανώτερο θηλαστικό, που ανήκει στην οικογένεια Κυνίδες. Το πιο γνωστό είδος είναι η Κόκκινη αλεπού(Vulpes vulpes), της οποίας το τρίχωμα είναι κοκκινωπό, με μαυριδερά το πίσω μέρος των αυτιών της και το μπροστινό μέρος των ποδιών της, ενώ το άκρο της ουράς της είναι πάντα λευκό.

Η τροφή της Αλεπού:

Συχνά τρώει και κουνέλια, λαγούς και πτηνά, καθώς επίσης και ασπόνδυλα ζώα (έντομα κλπ), ενώ πολλές φορές καταστρέφει τα κονικλοτροφεία (κουνελοτροφεία) και τα κοτέτσια των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται εχθρικά από τους κτηνοτρόφους και τους πτηνοτρόφους.

Ωστόσο, αυτή η λαϊκή εντύπωση είναι μάλλον υπερβολική, καθώς σύμφωνα με σχετικές μελέτες, η διατροφής της κόκκινης αλεπούς αποτελείται:

• Κατά 48,4% από φρούτα και καρπούς με κουκούτσια
• Κατά 27,2% από μικρά τρωκτικά
• Κατά 6,5% από λαγούς και κουνέλια
• Κατά 3,1% από μικρά πουλιά
• Κατά 3,1% από έντομα
• Κατά 11,7% από άλλα είδη (κυρίως σκουλήκια και ψάρια)

Κατά καιρούς τα ποσοστά αυτά παρουσιάζουν διακυμάνσεις. Για παράδειγμα, σε κάποιες εποχές του έτους με έλλειψη θηραμάτων, τα σκουλήκια μπορεί να φτάσουν να καλύπτουν ακόμα και άνω του 60% των θερμιδικών απαιτήσεων της κόκκινης αλεπούς.

Η σχέση της κόκκινης αλεπού με τον άνθρωπο:

Η κόκκινη αλεπού, κατά κανόνα, έχει μία ενστικτώδη δυσπιστία απέναντι στον άνθρωπο, που είναι εντονότερη σε όσες προέρχονται από την άγρια φύση, οι οποίες ενίοτε παρουσιάζουν και ενδείξεις φόβου, με αποτέλεσμα να μην θεωρούνται κατάλληλες για κατοικίδια. Ωστόσο, δεν παρουσιάζει εχθρική συμπεριφορά και είναι εξαιρετικά σπάνιο να συμβεί απρόκλητη επίθεση σε άνθρωπο (εκτός βέβαια αν έχει προσβληθεί από λύσσα). Απεναντίας, μπορεί να προσαρμοστεί επιτυχώς στην ανθρώπινη παρουσία και μερικές φορές να ευδοκιμήσει σε περιοχές με έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, ορισμένες αλεπούδες έχουν εμφανιστεί ακόμα και στα προάστια πολλών μεγαλουπόλεων, σε πολλά κράτη.

Η εμπειρία μου με τις αλεπούδες:

• Σαν οικοκτηνοτρόφος είχα πολλές κότες (300 κότες), πια έχω μόνο 140. Το πρώτο πράγμα που φρόντισα από την αρχή ήταν η καλή περίφραξη για να μην μπαίνουν στον χώρο με τις κότες οι αλεπούδες. Στο χωριό κυκλοφορούν αρκετές αλεπούδες, οπότε όσο καλή και να είναι η περίφραξη πάντα κάποια τρύπα θα γίνει ή θα χαλάσει σε κανένα σημείο. Ακόμα ένα μερικό μέρος της περίφραξης είναι τρύπιο. Και πολλές φορές μπορεί κάποιος να δει να κυκλοφορούν αλεπούδες ανάμεσα σε κότες, ειδικά αυτές που ζουν μέσα σε μεγάλα χωριά και δίπλα σε κοτέτσια συνήθως δεν κάνουν ζημιές γιατί φοβούνται τους ανθρώπους και έτσι με αυτόν τον τρόπο ξέρουν ότι δεν θα τις κυνηγήσουν οι άνθρωποι.
  
  Και από επιπτώσεις που έχω είναι να χάνω πολύ σπάνια και καμία κότα από αλεπού. Σε 3 χρόνια να έχω χάσει καμιά 10αριά κότες το πολύ από αλεπούδες. Η αλεπού όταν θα μπει συνήθως θα φάει 1 κότα άντε το πολύ 2-3 να πάρει εάν έχει και μικρά να ταίσει. Αυτό είναι φυσική απώλεια. Βεβαίως τις βοηθάω κιόλας, δηλαδή όταν μου ψοφάει κάποια κότα είτε από σπάσιμο αυγού μέσα στην κότα ή είτε όταν σκάνε κότες από την ζέστη δεν τις πετάω στα σκουπίδια αλλά λίγο πιο έξω από την περίφραξη, έτσι βοηθάω τα γεράκια και τις αλεπούδες να έχουν να φάνε και να μην ορμάνε μέσα στα κοτέτσια.
  
  
• Σαν περιβαλλοντικός φωτογράφος (ή πείτε το και φωτογράφος άγριας ζωής) η εμπειρία μου με τις αλεπούδες είναι πολύ καλή. Στις αλεπούδες που κυκλοφορούν γύρω από τα χωριά είναι εύκολες να τις πλησιάσω πιο κοντά και να τις φωτογραφίσω, ή και να τις αφήσω να με πλησιάσουν απλώνοντας πάντα το χέρι μου ώστε να με μυρίσουν. Ωστόσο για τις αλεπούδες στα δάση είναι πολύ πιο δυπρόσιτες, με αποτέλεσμα να τις βλέπω μόνο από πολύ μακριά και σχεδόν αδύνατον να τις φωτογραφίσω ολόκληρες, γιατί μέχρι να πατήσω το κουμπί από την φωτογραφική μηχανή έχουν εξαφανιστεί στο δάσος.
  
  
• Όταν έχει τύχει να περιθάλψω ή να βοηθήσω σε περίθαλψη αλεπούδων εκεί είναι λίγο περίεργο, γιατί δεν ξέρω κάθε φορά πως να την αντιμετωπίσω. Πάντα φοβάται, αλλά καμία φορά δεν με έχει δαγκώσει αλεπού. Έτυχε 2 φορές, την μία μικρή αλεπουδίτσα να προσπαθεί να παίξει με τα δάκτυλα των χεριών μου αλλά χωρίς να με δαγκώσει και σαφώς χωρίς να μου χώσει τα δόντια της. Και την άλλη φορά μια μεγάλη αλεπού να μου μυρίζει τα δάκτυλα και να τα γλύφει. 

Το ψήφισμα για να προστατευθεί η αλεπού:


Ένα νέο ψήφισμα έχει ξεκινήσει στο Avaaz.org με τίτλο: ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ: Έξοδος της αλεπούς από τα θηρεύσιμα είδη κι ένταξή της στα προστατευόμενα είδη. Ο δημιουργός του ψηφίσματος είναι ο κος. Τάσος Κ.  με το facebook group: "ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥ - SAVE FOX IN GREECE" (https://www.facebook.com/groups/720909091279194/).

Είναι πολύ σημαντική μια τέτοια προσπάθεια ώστε επιτέλους η αλεπού που λανθασμένα έχει χαρακτηρισθεί ως "βλαβερό" ζώο να καταφέρει να προστατευθεί επιτέλους ειδικά από τα νύχια (για την ακρίβεια, τις καραμπίνες) των κυνηγών που για μια άλλη φορά παίζουν τους "ψευτό-οικολόγους" και δήθεν "τους ρυθμιστές άγριας ζωής"... 

Η αλεπού κυνηγιέται μανιωδώς από τους κυνηγούς και συγκεκριμένα από τους γεωργούς/κτηνοτρόφους κυνηγούς.

Με λίγα λόγια η αλεπού δεν είναι αυτό που μας λένε τα παραμύθια και οι ανοησίες των κυνηγών. Μόνο όσοι τις έχουν ζήσει, και τις έχουν παρακολουθήσει μπορούν να καταλάβουν τι πραγματικά εστί μια αλεπού!


Υ.Γ. Η αλεπού είναι άγριο ζώο και δεν πρέπει να της συμπεριφερθεί κάποιος σαν ήμερο ζώο (ή σαν εξημερωμένο), και ούτε πρέπει να προσπαθήσει να την εξημερώσει, ειδάλλως θα διαταραχτεί η αλυσίδα της ζωής μιας και η αλεπού είναι από τους μεγαλύτερους θηρευτές.

Αναφορές:

• http://el.wikipedia.org/wiki/Κόκκινη_αλεπού

• https://secure.avaaz.org/el/petition/ELLINIKO_KOINOVOYLIO_Exodos_tis_ellinikis_alepoys_apo_ta_thireysima_eidi_1/
  

• https://www.facebook.com/groups/720909091279194/
  

---