Έχοντας πολύ μεγάλη μυωπία και αστιγματισμό (περίπου 4,50 και 6,50 μυωπία και 0,75 αστιγματισμό) και έχοντας βαρεθεί να σπάνε τουλάχιστον 1 με 2 φορές τα γυαλιά (κρύσταλλα) κάθε χρόνο πήρα την απόφαση και έκανα την εγχείρηση laser πριν τα χριστούγεννα. Αφου με είχε ελέγξει ο οφθαλμίατρος 2 μήνες πριν ότι το πάχος του ματιού ήταν άνω του επιτρεπτού ορίου, κανονίσαμε για ραντεβού στην Οφθάλμικα στην Θεσσαλονίκη για την εγχείρηση. Θα περιγράψω πως το βίωσα, μήπως ενδιαφέρονται και άλλοι. Αφού είχα κανονίσει με τον οφθαλμίατρο για την εγχείρηση, άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο και στην ιστοσελίδα της οφθάλμικα για βίντεο. Ξεκίνησα με το βίντεο animation που έχει στην ιστοσελίδα της. Έπειτα άρχισα να βλέπω στο youtube διάφορα βίντεο με εγχειρήσεις live αλλά και περιγραφές αλλονών που έκαναν παρόμοιες εγχειρήσεις. Πρώτον πριν την εγχείρηση έβαζα 3 φορές την ημέρα από 1 σταγόνα στο κάθε μάτι από το φάρμακο Thealoz Duo. Αυτό τουλάχιστον μου έδωσε ο οφθαλμίατρος. Έπειτα την τελευταία βραδιά έκανα ένα πολύ καλό ντους, διότι για 3 ημέρες δεν θα έπρεπε να πέσει νερό στα μάτια μου. Κατά την εγχείρηση: Στην αρχή πήγα σε ένα δωμάτιο για έναν προ-εγχειρητικό έλεγχο. Εκεί είχε 5-6 διαφορετικά μηχανήματα που μου έλεγξε τα μάτια. Το πιο σημαντικό ήταν το μηχάνημα που έκανε μια χαρτογράφηση 3d του ματιού για να δει εάν υπάρχουν ανωμαλίες στα μάτια και εάν θα υπήρχε πρόβλημα για το χειρουργείο. Αφού ήταν όλα καλά και εφικτό προχωρήσαμε με τελευταίας τεχνολογίας μηχάνημα και μέθοδο (Τεχνική Z-LASIK με femtosecond laser). Πιο ακριβή μέθοδο, αλλά πολύ πιο εύκολη εγχείρηση. Μπήκα στο χειρουργείο αφού πρώτα μια νοσοκόμα μου έβαλε μια πράσινη ρόμπα χειρουργείου + σκουφάκι + σακούλες στα παπούτσια. Ξάπλωσα, μου βάλαν κάποιες σταγόνες, κάναν τις ρυθμίσεις στο μηχάνημα και ξεκινήσανε. Στην αρχή μου βάλαν σαν τσιρότο στο ένα μάτι για να μπορέσουν να βάλουν πιο εύκολα κάτι σαν πιαστράκια που το κρατάνε ανοιχτό το μάτι. Το άλλο μάτι μου το είχαν κλείσει με βαμβάκι και χαρτοταινία. Εκεί μου πιέζαν με δύναμη ένα μηχάνημα όπου θα έκοβε την επιφάνεια του κερατοειδούς, μια μικρή τομή (flap). Εδώ να πω ότι ένιωσα πόνο, αλλά αυτός ο πόνος ήταν από την πίεση του μηχανήματος και όχι από την χρήση του Στην ουσία ο πόνος ήταν για λιγότερο από μισό λεπτό. Όταν έκανε την τομή και σηκώσαν αυτή το flap άρχισαν να ρίχνουν διάφορα υγρά στο μάτι (νομίζω 7 μέτρησα). Σε αυτό το σημείο για 3-4 δευτερόλεπτα δεν έβλεπα τίποτα (ήταν όλα μαύρα), μετά έβλεπα ένα άσπρο χρώμα που ήταν από το φως. Συνέχεια οι γιατροί έριχναν διάφορες σταγόνες στο μάτι. Μου λέγαν να βλέπω το πράσινο φώς. Είχε το πράσινο φως από το laser και 2 κόκκινα από το μηχάνημα. Εκεί για 7-15 δευτερόλεπτα ήταν η χρήση του laser, δηλαδή η εγχείρηση που θα διόρθωνε για πάντα την όραση μου. Και έπειτα βάζαν ξανά σταγόνες, το καθαρίσανε με νερό και κλείσανε το flap. Όπου το αφήσανε για 1-2 λεπτά για να ηρεμήσει το μάτι μου. Έπειτα η ίδια διαδικασία με το άλλο μάτι. Αυτό ήταν σύνολο μια εγχείρηση που δεν ξεπερνούσε 5 λεπτά το κάθε μάτι. Σηκώθηκα και έβλεπα θολά σαν να μου είχαν βάλει μια πάστα στα μάτια. Αλλά πιο καθαρά έβλεπα απ' όταν είχα μυωπία και δεν φορούσα τα γυαλιά. Οπότε σηκώθηκα περπατούσα κανονικά χωρίς κανείς να με κρατάει και ακολούθησα την νοσοκόμα σε μια αίθουσα με χαμηλό φωτισμό. Μετά από λίγο ήρθε και ο οφθαλμίατρος για να μου εξηγήσει τι πρέπει να κάνω και πως να βάζω τα κολλύρια που μου είχε δώσει ο ίδιος και η κλινική. 30 λεπτά περίπου μετά την εγχείρηση με εξέτασε ο οφθαλμίατρος για να δει εάν όλα πήγαν καλά και ήμουν έτοιμος. Οπότε αναχώρησα από την κλινική. Τα αποτελέσματα όρασης (μετά την εγχείρηση):
Πρόβλημα που αντιμετώπισα: Απ' ότι φαίνεται για άλλη μια φορά ήμουν εξαίρεση στον κανόνα. Αφού έχουν γίνει χιλιάδες εγχειρήσεις χωρίς κανένα πρόβλημα. Και η δικιά μου εγχείρηση ήταν εξαιρετική. Μετά όμως την επόμενη ημέρα ο οφθαλμίατρος είδε μια αντίδραση στο αριστερό μου μάτι. Και την δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα αναγκάστηκα να ξανα-ανέβω Θεσσαλονίκη, όπου έγινε και πλύση στο μάτι. Καλύτερα μου είπε ο οφθαλμίατρος παρ' ότι είχε σταματήσει η αντίδραση φαινόταν να πάει να ξεκινήσει νέα και είχε γίνει και τσάκιση στο κόψιμο (flap). Έτσι ξαναμπήκα στο χειρουργείο ακολουθώντας την ίδια μέθοδο (εκτός του laser και του μηχανήματος κοπής, αφού το μάτι μου είχε θεραπευτεί από την μυωπία) για να πλυθεί και ισιώσει και το τσάκισμα. Έτσι ο οφθαλμίατρος αφού τελείωσε και η πλύση μου έβαλε έναν διορθωτικό φακό (για ένα 24ώρο) για να μην ξανακάνει τσάκιση. Η όραση μου άνω του 100%. Για την ακρίβεια στο αριστερό μου μάτι η όραση φτάνει περίπου στο 135% και στο δεξί περίπου 105%. Μετά την εγχείρηση: Για 1 εβδομάδα έβαζα 4 διαφορετικά είδη κολλυρίου. 3 ήταν κανονικά αλλά το δεξί μου μάτι επειδή ήταν πιο ξηρό μου έδωσε ο οφθαλμίατρος πιο δυνατό κολλύριο. Τα 2 κολλύρια ήταν 4 φορές την ημέρα και το άλλο 1 ήταν όταν ένιωθα ενόχληση στο μάτι (αυτό ήταν συνήθως ανά 2-3 ώρες). Αλλά την πρώτη μέρα ήταν πολλές φορές. Το 1 κολλύριο ανά 15 με 30 λεπτά το πολύ και τα άλλα 2 κολλύρια ανά 2 ώρες. Και τώρα που πέρασε η μία εβδομάδα (όπου γράφω αυτή την ανάρτηση) τώρα είναι απλώς το Thealoz Duo 4 φορές την ημέρα για άλλες 3 εβδομάδες. Τα άλλα κολλύρια δεν έχει νόημα να τα γράψω γιατί ο οφθαλμίατρος του καθενός μπορεί να συστήνει άλλα. Εάν άξιζε η εγχείρηση; ΝΑΙ, και με το παραπάνω αξίζει και σίγουρα θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όποιον μπορεί και θέλει να κάνει εγχείρηση στα μάτια του. Πάντως ευχαριστώ δημόσια τον οφθαλμίατρο κο. Βαγγελόπουλο Ιωάννη που παρακολουθούσε καθημερινά τα μάτια μου μετά την εγχείρηση για να βλέπει την πορεία, όπως και το προσωπικό της οφθάλμικα, τους γιατρούς και τις νοσοκόμες όπου ήταν άριστοι στην συμπεριφορά τους και κάναν άριστα την δουλειά τους. Δείτε το βίντεο animation για το Z-Lasik που έκανα: |
AboutVarious topics which don't belong to ecology, cooking, farming. Archives
December 2022
Categories
All
|